Osteochondrose van de cervicale wervelkolom

Osteochondrose van de nek is een degeneratieve ziekte waarbij letterlijk "vroegtijdige veroudering", "slijtage" van de tussenwervelschijven, gewrichten, wervels in de cervicale wervelkolom optreedt.

Enkele feiten over de ziekte:

• Osteochondrose van de nek komt ongeveer even vaak voor bij mannen en vrouwen.
• Meestal worden mensen van 30-60 jaar ziek.
• In de regel komt pathologie voor bij mensen die op het werk constant in één positie moeten zijn en eentonige bewegingen moeten maken.
• De cervicale wervelkolom heeft enkele structurele kenmerken, waardoor de ziekte veel verschillende manifestaties kan hebben.

Welke kenmerken van de cervicale wervelkolom veroorzaken de symptomen van osteochondrose?

• Er zijn openingen in de laterale processen van de wervels - hierdoor passeren de halsslagaders er naar rechts en links, die de hersenen voeden.
• Het eerste deel van het ruggenmerg gaat door het cervicale gebied - het bevat vezels die zenuwimpulsen naar alle delen van het lichaam transporteren, voor beweging en gevoeligheid zorgen. Als er sprake is van compressie van het ruggenmerg in de nek, treden neurologische aandoeningen door het hele lichaam op.
• Dit deel van de wervelkolom heeft een grote mobiliteit, wat vatbaar is voor osteochondrose (hoewel de ziekte zich in de meeste gevallen nog steeds ontwikkelt in de lumbale wervelkolom - het heeft niet alleen een hoge mobiliteit, maar ervaart ook de grootste stress).
• In het nekgebied komen zenuwwortels uit het intervertebrale foramen en vormen de cervicale en brachiale plexus. Ze zijn verantwoordelijk voor bewegingen in de spieren van de nek, armen, schoudergordel, huidgevoeligheid en regulering van autonome functies.
• De eerste wervel heeft geen massief voorste deel - een lichaam - het is een benige ring die op een tand wordt geplaatst - een benige uitgroei op de tweede wervel. Hierdoor zijn hoofdbewegingen naar de zijkanten mogelijk.

Nekpijn, hoofdpijn, gevoel van zwakte, gevoelloosheid in de handen - symptomen die u zouden moeten dwingen om een ​​neuroloog te raadplegen. Onderzoek door een specialist en onderzoek met behulp van moderne apparatuur zal helpen de oorzaken van de pathologie te begrijpen en de meest effectieve maatregelen te nemen.

Wat gebeurt er met de wervels bij cervicale osteochondrose?

De obscure medische term "degeneratief proces" verwijst naar de volgende pathologische veranderingen die optreden in de cervicale wervelkolom:

• Allereerst bedekt de laesie bij osteochondrose de tussenwervelschijven. Ze worden dunner, waardoor de afstand tussen aangrenzende wervels afneemt. Kleine scheurtjes, microscheurtjes worden gevormd in hun buitenste deel. Dit kan na verloop van tijd leiden tot een hernia.
• Als gevolg van schijfschade wordt de stabiliteit van de wervelverbinding verstoord.
• Ze lijden aan osteochondrose van de cervicale wervelkolom en tussenwervelgewrichten - er ontstaat spondyloartrose. Het draagt ​​ook bij aan de compressie van de zenuwwortels.
• Het pathologische proces strekt zich uit tot de wervels zelf. Omdat de functies van de tussenwervelschijven worden verstoord, neemt de belasting ervan toe. De wervelkolom probeert deze overtreding te compenseren, er verschijnen botuitgroeiingen - osteofyten -.

Behandeling van osteochondrose van de cervicale wervelkolom

Tijdens een verergering van osteochondrose van de halswervel wordt tractie gebruikt (de patiënt wordt op een bed met een verhoogd hoofdeinde geplaatst en het hoofd wordt met een speciale lus gefixeerd) om de tussenwervelschijven te ontlasten. Voor hetzelfde doel moet u een Shants-halsband dragen. Pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen worden voorgeschreven om pijn te verlichten. Bij ernstige pijn die op geen enkele manier verdwijnt, kan de arts blokkeren: injecteer een verdovingsmiddel in het gebied van de aangetaste zenuwwortels. Fysiotherapie wordt gebruikt: behandeling met echografie, elektroforese met novocaïne.

Wanneer de exacerbatie afneemt, omvat de behandeling van osteochondrose van de cervicale wervelkolom massage, fysiotherapie-oefeningen, fysiotherapie.

Een van de belangrijkste symptomen van cervicale osteochondrose is nekpijn. Veel mensen die met dit symptoom worden geconfronteerd, gaan niet naar de dokter, maar behandelen "chondrose" liever thuis. Er zijn minstens twee goede redenen om zelfmedicatie te weigeren en een gespecialiseerde arts te raadplegen.

Ten eerste lossen pijnstillers en folkmethoden, hoewel ze een tijdje helpen om de pijn te verlichten, het hoofdprobleem niet op. Pathologische veranderingen in de wervelkolom blijven groeien. Na verloop van tijd dreigt dit met ernstigere gevolgen. Tot het punt dat een operatie nodig kan zijn.

Ten tweede komt nekpijn niet alleen voor bij osteochondrose. Er zijn veel andere redenen. Alleen een arts kan de juiste behandeling begrijpen en voorschrijven.

Welke symptomen van osteochondrose van de cervicale wervelkolom zouden u ertoe moeten dwingen een arts te raadplegen?

Het belangrijkste symptoom van cervicale osteochondrose is pijn. Het kan op verschillende plaatsen voorkomen, afhankelijk van het niveau waarop het pathologische proces is gelokaliseerd: in de nek, in de schoudergordel, in de hand, in de regio van het hart. Van nature is de pijn dof, het kan brandend en pijnlijk zijn.

Andere manifestaties van de ziekte:

• Hoofdpijn, duizeligheid, vliegen voor de ogen, geluid, oorsuizen.
• Zwakte in de spieren van de nek, schoudergordel, armen.
• Huidgevoeligheidsstoornis.
• Schouder-scapulaire periartritis: pijnlijke nekpijn die zich uitstrekt tot aan de arm, moeite met abductie van de arm boven 90 °, zwakte en atrofie van de schoudergordelspieren.
• Schouder-handsyndroom: pijn in de schouder en hand, zwelling en stijfheid van de vingers, zwakte en atrofie van de spieren van de hand.
• Vertebrale arteriële syndroom. Botachtige gezwellen verschijnen op de wervels, die de zenuwen samendrukken, als gevolg hiervan treedt een reflexkramp van de wervelslagader op, die deelneemt aan de bloedtoevoer naar de hersenen. Symptomen van cervicale osteochondrose gaan gepaard met constante hoofdpijn die begint vanaf de achterkant van het hoofd, zich verspreidt naar de slaap, naar de kruin van het hoofd, misselijkheid, geluid in het hoofd, oorsuizen, flikkering van heldere vlekken voor de ogen.
• Anterieur scalene spiersyndroom. In de nek bevindt zich de voorste en middelste scalenusspier - ze bevinden zich naast, en daartussen is er een kleine ruimte waarin zenuwen en bloedvaten passeren. Bij osteochondrose van de cervicale wervelkolom raakt de anterieure scalenusspier gespannen en drukt ze samen, wat resulteert in symptomen zoals pijn aan de binnenkant van de onderarm, schouder en vingers. Soms straalt de pijn uit naar de achterkant van het hoofd. De huid van de hand kan koud, bleek en gevoelloos worden.
• Epicondylitis-syndroom. In het onderste deel van de schouder, aan de zijkanten van het ellebooggewricht, bevinden zich benige uitsteeksels - epicondyl. Met het syndroom van epicondylitis veroorzaakt door cervicale osteochondrose ervaren ze pijn, die erger wordt wanneer erop wordt gedrukt. Andere symptomen treden ook op: nekpijn, pijn bij het drukken op bepaalde punten in de halswervels.

Als twee delen van de wervelkolom tegelijk worden aangetast, met cervicothoracale osteochondrose, kunnen symptomen zijn: pijn tussen de schouderbladen, in het gebied van het hart.

Bij osteochondrose neemt het risico op hernia en beroerte tussen de wervels toe. Raadpleeg uw arts als u de bovenstaande symptomen ervaart.

Het is beter om geen zelfmedicatie te geven. Zelfs als je beproefde methoden hebt die je meestal kunnen helpen pijn te beheersen, wil dat nog niet zeggen dat je het goed doet.

Pijn kan niet alleen worden veroorzaakt door osteochondrose, maar ook door hernia tussen de wervels, spieraandoeningen (myofasciaal pijnsyndroom) en een symptoom zijn van andere ziekten. Om de ziekte goed te behandelen, moet u de oorzaken ervan begrijpen en differentiële diagnostiek uitvoeren. Dit kan alleen in een kliniek.

Om de oorzaak van de ziekte te achterhalen en de symptomen van cervicale osteochondrose correct te behandelen, moet u een neuroloog bezoeken en een onderzoek ondergaan.

De kern van cervicale osteochondrose is de nederlaag van de tussenwervelschijven. Hun chemische samenstelling wordt geschonden, eerst zwellen ze op, nemen dan af in omvang, scheuren en tranen verschijnen in hun buitenste deel, ze worden dichter. Vervolgens verspreidt het degeneratieve proces zich naar de wervels, tussenwervelgewrichten. Door een afname van de hoogte van de tussenwervelschijf, neemt de belasting van de wervels toe en verschijnen er botgroei op - osteofyten.

Wat zijn de oorzaken van osteochondrose van de cervicale wervelkolom?

Er is geen consensus over de oorzaken van cervicale osteochondrose. Er wordt gedacht dat verschillende aandoeningen ziekten veroorzaken, er zijn verschillende standpunten:

• Aan leeftijd gerelateerde veranderingen in de wervelkolom. Bijna alle mensen ouder dan 40 hebben echter veranderingen in het skelet, maar niet iedereen heeft osteochondrose.
• Nekletsel. Vaak wordt het trauma onder de oorzaken van de ziekte aangegeven: een gekneusde nek, compressiefractuur, wervelsubluxatie. Chronische blessures, zoals bij intensieve training van atleten, aanhoudende oncomfortabele gebogen houdingen en repetitieve whiplash-blessures bij automobilisten, kunnen van belang zijn.
• Aangeboren afwijkingen van de wervels: cervicale ribben, versmelting van aangrenzende wervels, versmelting van de eerste wervel met het achterhoofdsbeen, etc.
• Beroep. Vaker treft de ziekte mensen die in een eentonige houding werken en constant dezelfde soort bewegingen maken.
• Stoornis van de bloedtoevoer naar de wervelkolom, veneuze insufficiëntie, oedeem in het gebied van de zenuwwortels.
• Auto-immuunziekten.Aandoeningen waarin het immuunsysteem niet goed werkt, zijn eigen bindweefsel, ligamenten van het lichaam aanvalt.

Bezoek een neuroloog. Een ervaren zorgverlener zal de oorzaak van uw gezondheidsproblemen begrijpen en de juiste behandeling voorschrijven.

Oorzaken van exacerbatie van cervicale osteochondrose

Osteochondrose treedt op in de vorm van afwisselende exacerbaties en perioden van verbetering, wanneer de symptomen een tijdje ophouden te bestaan. Een andere verergering kan worden veroorzaakt door de volgende redenen:

• Onhandige, schokkerige nekbeweging.
• Lang verblijf in een eentonige, ongemakkelijke houding. De nek kan bijvoorbeeld pijn gaan doen na langdurig werken aan de computer, na het slapen op een oncomfortabel kussen.
• Stress, nerveuze spanning. Bij chronische stress treden spasmen op in de nekspieren, dit kan het begin van een nieuwe exacerbatie veroorzaken.
• Diverse ziekten, verergering van chronische ziekten.
• Hypothermie. Om deze reden treden bij veel mensen exacerbaties op in de herfst.
• Onjuiste, analfabete zelfmedicatie. Massages en therapeutische oefeningen zijn bijvoorbeeld nuttig tijdens remissie, maar gecontra-indiceerd tijdens een exacerbatie.

Welke ziekten kunnen vergelijkbare manifestaties hebben?

Heel vaak worden de manifestaties van "osteochondrose" in feite geassocieerd met een heel andere ziekte. De reden kan bijvoorbeeld verborgen zijn in de spieren - er is een aandoening als myofasciaal pijnsyndroom. De pijn komt voort uit de constante spanning van dezelfde spieren.

Soms wordt de manifestatie van "cervicale osteochondrose" beschouwd als duizeligheid geassocieerd met otolithiasis - een aandoening waarbij kristallen van calciumzouten zich ophopen in het binnenoor.

Pijn en knelpunt in de nek, hoofdpijn - wanneer deze symptomen optreden, 'diagnosticeren' veel mensen osteochondrose. Alles is duidelijk - als het pijn doet, moet je pijnstillers nemen of een ukolchik maken, warmte toepassen en alles gaat voorbij. Waarom naar de dokter gaan als je het zelf aankunt?

Zelfherstel leidt echter vaak niet tot iets goeds. Pijnlijke aanvallen kunnen na verloop van tijd frequenter, sterker en langduriger worden. Als u bijna elke dag ongecontroleerde pijnstillers gebruikt, kunt u maag- of nierproblemen krijgen. Elk medicijn heeft immers bijwerkingen.

En de oorzaak van pijn is niet altijd de hoofdoorzaak van osteochondrose. Om de echte oorzaak te achterhalen en te begrijpen hoe u er effectief mee om kunt gaan, moet u een arts bezoeken en een onderzoek ondergaan.

Hoe diagnosticeert een neuroloog cervicale osteochondrose? Wat gebeurt er tijdens het onderzoek in de spreekkamer?

Tijdens uw eerste bezoek zal de neuroloog u enkele vragen stellen:

• Hoe lang heeft u al hoofdpijn, nekpijn?
• Waar komt de pijn voor? Wat voor karakter zijn ze: steken, pijn doen, schieten, trekken?
• Wanneer treedt meestal pijn op? Wat lokt het uit? Na wat voel je je beter?
• Heeft u al een dokter bezocht? Bent u onderzocht en behandeld? Welke? Hoe lang geleden?
• Welke andere symptomen storen u?
• Welke andere chronische ziekten heeft u?
• Heeft u recent een nekblessure gehad?

De dokter zal dan een neurologisch onderzoek doen, waarbij hij uw reflexen, huidgevoeligheid, spierkracht en tonus controleert. U wordt gevraagd om te draaien, uw hoofd opzij, naar voren en naar achteren te kantelen. De arts zal op bepaalde punten in de nek licht op uw hoofd drukken om het optreden van pijn vast te stellen.

Na het onderzoek krijgt u de diagnose en worden de nodige diagnostische methoden voorgeschreven.

Welke diagnostische methoden worden gebruikt voor osteochondrose van de cervicale wervelkolom?

Onderzoek naar cervicale osteochondrose omvat gewoonlijk de volgende diagnostische methoden:

• Radiografie van de cervicale wervelkolom.
• Volgens indicaties worden röntgencontrastonderzoeken voorgeschreven: myelografie (introductie van contrast in de ruimte rond het ruggenmerg), discografie (introductie van contrast in de tussenwervelschijf), angiografie (introductie van contrast in de vaten).
• Computertomografie.
• Magnetische resonantie beeldvorming.
• Voor ernstige neurologische aandoeningen kan u elektroneuromyografie worden voorgeschreven - een onderzoek dat de doorgang van elektrische impulsen in de zenuwen en spieren bepaalt.

Manifestaties van cervicale osteochondrose lijken vaak op angina pectoris. Als de arts na het onderzoek nog twijfels heeft over de diagnose, krijgt u een ECG en andere diagnostische methoden voorgeschreven.